www.forummastodont.fora.pl

gargantua · Gość

Max Gallo wystapil w "La traversée du miroir" autorskim programie telewizyjnym Patrick Poivre d'Arvor
W swoim dosc dlugim wywodzie, ktorego znany z blyskotliwej inteligencji prowadzacy nie przerywal ani slowem, Gallo przedstawil w sposob esencjonalny swoja wizje pojmowania patriotyzmu.
Na wstepie przedstawil historie swego ojca, marynarza francuskiej floty w I WS, nie powiedzial tego, lecz wiadomo, ze jego ojciec byl z urodzenia Wlochem. Jest to wazne, dlatego ze po traumie wojennej, polaczonej ze swiadomoscia "bicia sie" o nie swoj kraj, jego ojciec wyksztaltowal w sobie antywojenny kompleks krzywdy, ktory przekazal swojemu synowi.
Dalej Gallo snul opowiesc o swoim chlopiectwie wyrastajacym we Francji zwycieskiej '44.
To dosyc wysublimowane absorbowanie rzeczywistosci, typowe dla pokolenia "poznych francuskich Kolumbow", ktorzy wymazywali z pamieci kleske czerwca '40, Petaina i Vichy, zaowocowalo (jak i u wiekszosci rowiesnikow) sympatiami prokomunistycznymi. Jednak Max Gallo, nie bylby Maxem Gallo, gdyby nie potrafil "wyplatac sie" z komunistycznych sieci Komunistycznej Partii Francji i to w dodatku z piekna wymowka, ktora powtorzyl (po raz kolejny) w programie "La traversée du miroir":
"...moj ojciec wpoil we mnie sentymentalne przywiazanie do idei komunistycznych, z ktorego musialem wyjsc w sposob honorowy, bo moja warstwa spoleczna, w ktorej sa rowniez bankierzy, z samego statutu nie powinna podzielac pogladow, ktore daza do jej zaglady..."
°°°
Max Gallo od 2007 roku jest czlonkiem Akademii Francuskiej, ma fotel n°24.

gargantua · Gość

I co z tym patriotyzmem ?
Gallo zostal, co jest moze nie dla wszystkich jasne, Gaulista, bo pokochal zwyciestwo '44, uznal za wazne, by Francja wylazla z syndromu Dien Bien Phu i z Algierii. Jest antymilitarysta, ale i nie sympatyzuje zbytnio z liberalami.

gargantua · Gość

Gallo byl dlugo czlonkiem Partii Socjalistycznej, lecz bardziej kladacym akcent na "socjalny", a nie dazacy, jak wielu slepcow przed nim i po, w strone internacjonalitycznego zakamarka socjalizmu. Stad nigdy nie zatracil Patrii na horyzoncie i gdy w 1990 wystapil z PS, zakladajac nowa partie centrowa, skonczyl wlasciwie z bardzo dlugim okresem aktywnosci politycznej i kontynuowal kariere pisarska i publicystyczna, ktorej nota bene nigdy nie przerywal, nawet gdy piastowal rozne urzedy podczas prezydentury F.Mitterranda. Wiem, ze to troche dyskwalifikuje Urzad Pierszego Ministra, lecz Gallo wypowiedzial sie na ten temat szczerze:
"nigdy nie rozstawalem sie z maszyna do pisania, nawet gdy zagoscilem w
Palacu elizejskim, jako Dyrektor Departamentu..."

PS Uff, jeszcze chyba nie koniec pojmowania patriotyzmu à la Gallo

gargantua · Gość

Nie mam przywilejeow zalogowanego uzytkownika, nie edytuje tekstu przed wyslaniem i dlatego:

Znany pisarz, publicysta i byly polityk: Max Gallo wystapil w "La traversée du miroir" autorskim programie telewizyjnym Patrick Poivre d'Arvor
W swoim dosc dlugim wywodzie, ktorego znany z blyskotliwej inteligencji prowadzacy nie przerywal ani slowem, Gallo przedstawil w sposob esencjonalny swoja wizje pojmowania patriotyzmu.
Na wstepie przedstawil historie swego ojca, marynarza francuskiej floty w I WS, nie powiedzial tego, lecz wiadomo, ze jego ojciec byl z urodzenia Wlochem. Jest to wazne, dlatego ze po traumie wojennej, polaczonej ze swiadomoscia "bicia sie" o nie swoj kraj, jego ojciec wyksztaltowal w sobie antywojenny kompleks krzywdy, ktory przekazal swojemu synowi.
Dalej Gallo snul opowiesc o swoim chlopiectwie wyrastajacym we Francji zwycieskiej '44.
To dosyc wysublimowane absorbowanie rzeczywistosci, typowe dla pokolenia "poznych francuskich Kolumbow", ktorzy wymazywali z pamieci kleske czerwca '40, Petaina i Vichy, zaowocowalo (jak i u wiekszosci rowiesnikow) sympatiami prokomunistycznymi. Jednak Max Gallo, nie bylby Maxem Gallo, gdyby nie potrafil "wyplatac sie" z komunistycznych sieci Komunistycznej Partii Francji i to w dodatku z piekna wymowka, ktora powtorzyl (po raz kolejny) w programie "La traversée du miroir":
"...moj ojciec wpoil we mnie sentymentalne przywiazanie do idei komunistycznych, z ktorego musialem wyjsc w sposob honorowy, bo moja warstwa spoleczna, w ktorej sa rowniez bankierzy, z samego statutu nie powinna podzielac pogladow, ktore daza do jej zaglady..."
°°°
Max Gallo od 2007 roku jest czlonkiem Akademii Francuskiej, ma fotel n°24.

I co z tym patriotyzmem ?
Gallo zostal, co jest moze nie dla wszystkich jasne, Gaulista, bo pokochal zwyciestwo '44, uznal za wazne, by Francja wylazla z syndromu Dien Bien Phu i z Algierii.
Byl antymilitarysta, ale choc nie sympatyzuje zbytnio z liberalami...

...zostal Max Gallo socjalista, byl dlugo czlonkiem Partii Socjalistycznej, lecz bardziej kladacym akcent na "socjalny", a nie dazacym, jak wielu slepcow przed nim i po, w strone internacjonalitycznego zakamarka socjalizmu. Stad nigdy nie zatracil Patrii na horyzoncie i gdy w 1990 wystapil z PS, zakladajac nowa partie centrowa, skonczyl wlasciwie z bardzo dlugim okresem aktywnosci politycznej i kontynuowal kariere pisarska i publicystyczna, ktorej nota bene nigdy nie przerywal, nawet gdy piastowal rozne urzedy podczas prezydentury F.Mitterranda. Wiem, ze to troche dyskwalifikuje Urzedy i Departamenty, lecz Gallo wypowiedzial sie na ten temat szczerze:
"nigdy nie rozstawalem sie z maszyna do pisania, nawet gdy zagoscilem w
Palacu Elizejskim, jako Dyrektor Departamentu..."

PS Uff, jeszcze chyba nie koniec pojmowania patriotyzmu à la Gallo,
lecz to kiedy indziej.

gargantua · Gość

Pisanie o patriotyzmie cudzym, w tym przypadku o patriotyzmie pojmowanym a'la Max Gallo, jest ciekawym doswiadczeniem, bo przeciez nie moge sie nazwac patriota polskim, nie moge rowniez nazwac sie patriota francuskim.
Polakiem jestem z pochodzenia i jedeny przejaw mojej polskosci i checi niezapominania o kraju mojego urodzenia to sa te frazy pisane na internecie. Czy mozna zatem przypuszczac, ze czynie to z patriotycznych pobudek ?
Nie, to raczej nostalgia.
Francuskim patriota nigdy nie zostane, chyba ze przerobilbym miejsce swojego urodzenia.
To, ze zaciekawila mnie postac Maxa Gallo oznacza jednak, ze cos tam w mej pokreconej duszy sie kolacze, byc moze zazdroszcze Maxowi jego pieknego zyciorysu, a byc moze identyfikuje sie z jego "przejsciem przez lustro". Rolling Eyes

gargantua · Gość

Jestem, albo znowu jestem, kiedys mnie nie bedzie, najpierw troche, a potem wcale. Miara mojego bytu beda wszystkie slady, jakie zostawie, a to w postaci organizmow zywych, jak nieslubne dzieci, lub rzeczy trwalszych, jak te wypociny. Zatem prosze sam siebie o wieksza starannosc w wypowiedziach, ktore zapisuje na forum publicznym. Jestem, jakby nie bylo, istota spoleczna, czy chce tego czy nie.

Przyloz sie facet nie tylko do doczesnych uciech (ooo, do tego nikogo nie trzeba namawiac), ale i do utrwalania tego malego swiata, twojego swiata.

Obiecaj to sam sobie

gargantua · Gość

Popatrzylem na padajace portale. Wszedzie kroluje miernota typu "wyczajacz" (za przeproszeniem), ktora niszczy te resztki wiezi wypracowanych nieraz i nie dwa przez lata. Walczyc mozna z takimi trollami, jak "wyczajacz" tylko na forach prywatnych z pelna moderacja i banowaniem "do dziesiatego pokolenia IP".
Jednak prowadzi to do powstawania samotnych wysp, z jedna grupa ludzi znajacych sie ze swiata realnego, majacych do siebie zaufanie, bowiem niemozliwe jest istnienie takich portali, jak pierwszy "Wprost" z lat 2000-2008.
Budujemy wiec ufortyfikowane twierdze i tam usilujemy cos napisac. Jest to powrot do czasow "przedinternetowych" i chyba to jest dobry kierunek, bo pisanie listow na Szmulki bylo kiedys w zlym tonie.

gargantua · Gość

Marazm, to jest jakies rozwiazanie, lecz podbijanie bebenka przy pomocy "wyczajacza" zawsze konczy sie pogryzieniem wirtualnym przez onego jakiegos lub jakas internatke. Dzisiaj byl to biedny Taurogita, ktory zostal obrazony, a wczoraj zbanowali mu nik Margo.

To zly czas, zly!

gargantua · Gość

Pogoda byc musi, lecz gdy jest ponad dwadziescia gradusow i slonecznie, to piknie jest!
Dziewczeta chodza porozbierane i takie rozmarzone, ze tylko wystarczy mala iskierka, a staja w plomieniach.
Komornikom nie chce sie pracowac, a wszyscy zlodzieje na Lazurowym Wybrzezu.
Gdzies tam pachnie prochem, lecz nie u nas!

Czasami Swiat jest piekny.

gargantua · Gość

Dzien w kolorze slonca, tak jak i wczoraj (wczorej, hehe).
Tam, gdzies za Pirenejami Real przechytrzyl Barce i dobrze.
lubie widziec, jak Messi sie krzywi.
Ludzie sa, jacy sa*

*- nie dotyczy Bogusia z Krakowa, ktory jaki jest, kazdy widzi.
Opisal go z rana niejaki Margo bez Ziemi, tez niezle ziolko.

No to trzeba zaszalec i popikac po pôrtalach

minal tydzien · Gość

gargantua · Gość

Jestem zmeczony i tygodniem (ciezkim) i zmiana pogody (Duza). Pisze z wewnetrznego przymusu, jak czlowiek uzlrzniony. Jednak myle sie poniewaz pisze z obowiazku bycia internauta, ktory nie znosi prozni.

Ma sie dziac i bedzie sie dzialo!

gargantua · Gość

Biedak z miedziakiem · Gość

Dostales sreberko to sie stawiasz, bo masz za co. Kiedys kasa skonczy sie a nowe sreberko zgarnie Margo.. Embarassed

gargantua · Gość