www.forummastodont.fora.pl

immortel

Napisano 20 sierpień 2010 - 00:37

bez tytulu

Żałuj Rudy, bo zostałeś sam w swym bólu
Żałuj kumpli i całuj puste po nich kieliszki
A miało być pięknie, jak u pszczół w ulu
Teraz słuchaj ciszy i pij sam swe whisky

Nie myśl Rudy, bo już za późno na myśli
Upij się na smutno i zerznij swoja babę
Niech Raskolnikow wtedy ci się przyśni
Lecz tobie nawet Lecter dalby poradę

Smutny Świat Rudego, lecz Jego pusty
Tak sobie pościelił byłymi przyjacioły
Będzie krokodyle wypłakiwał chusty
Bo został sam Rudy i moralnie goły.

immortel

Napisano 20 sierpień 2010 - 00:37

bez tytulu

Kim jest ta dziewczyna, co porankiem śpiewa ?
Czym jest trawa zielona, czemu szumią drzewa ?
Co sprowadza do Wojny, a kto Pokój dostrzega ?
Kim są Oni, kim My, czemu Dziewczę śpiewa ?

Pytań, pytań tysiące - nie ma odpowiedzi.
Wiedzieć znaczy myśleć, trzeba się pobiedzić.

immortel

Napisano 24 sierpień 2010 - 18:57

bez tytulu

Letni koncert na dwa fortepiany i siekierę drwala
Zabrzmiał z ohydnym płaczem i zgrzytem strun.
Na widowni cieśle w owacji na stojąco - Chwała
Autorowi mocnych akordów !, a na scenie ON,
We krwi pianistów skąpany, z zamkniętymi oczy.
Sztuka wymaga ofiar ! Utwór na Hot fifty wskoczy !
Nie buczeć tam po grajkach marnych, bo mamy Hit !
W BBC już o nagranie skomlą, bo to Horror Metal !
Sztuka nie umarła, lecz świeżością tchnie i Nasza jest !
Popieraj rodzima Sztukę ! Z portfela wyciągnij szmal !

Milczenie owiec, drżące, błagalne, chwal widzu, chwal !

Autor napisał powieść, krew się leje wiadrami, wannami.
Trup na każdej stronie, nowy i zagadka: Kto jego i ją zabił ?
Drukarnia na trzy zmiany drukuje i ciągle bukinistów płacz
Bestseller każdy od koników, na bazarze, na czarno kupuje,
Na Giełdzie przez Bestseller - krach ! Normalna dziś rzecz.
Capitula "Nike" już o autora skomli ! bo to Mainstream jest !
Sztuka nie umarła, lecz świeżością tchnie i Nasza jest !
Popieraj rodzima Sztukę ! Z portfela wyciągnij szmal !

Milczenie owiec, drżące, błagalne, chwal widzu, chwal !

Moderator tnie posty, aż internauci jęczą, a ON tnie i won !
Wszyscy uciekają z krzykiem z portalu, jak szczury z Łajby !
Redakcja moderatora nie może się nachwalić, no to ON !
Zostało niewielu, trochę ślepych i głuchych, dwie szajby,
Lecz jest spokój, koniec rozpierduchy, koniec "ferajny" !
GW już o mondrego skomli ! bo skuteczny i głupi jest !
Sztuka nie umarła, lecz świeżością tchnie i Nasza jest !
Popieraj rodzima Sztukę ! Z portfela wyciągnij szmal !

Milczenie owiec, drżące, błagalne, chwal widzu, chwal !

immortel

Napisano 24 sierpień 2010 - 18:58

Do Niewiernej

Niegdys bylas dla mnie Julia, by moze
Stalem wtedy w cieniu Twego balkonu.
Eony swiatla plynely milczac, Moj Boze,
Swiat zastygl w kropli spadajacej w dol.
Przebudzenie, wstrzas, zalosc byc moze
Dzisiejsza, jest rownie mocna, jak blysk
W Twych namietnych oczach, lecz hoze
Dziewcze zapragnelo wejsc w Kliki krag.
Dla zysku, z zemsty piekacej, byc moze
Carmen wypada Bizeta, a MY marszem
Torreadorow zdradzeni, niby Quasimodo
Z dzwonnicy Notre Dame de Paris krzyz
Nam na droge i smutne piesni a'capella
Piac, pic smiertelna cykute julijna do dna.

immortel

Napisano 26 marzec 2011 - 14:17

Wojna

Dusza ma czuje, jak coraz blizej
zmagajac i warczac krag sie zaciska.
A przeciez mnie boj stworzyl kiedys,
a wyhuśtała wybuchow kolyska.
Lecz na Poezji wody szerokie
na skrzydlach Muz wzlecialem taki
z bzu dzikiego, w absurdu obloki,
a byly dla mnie jak usmiech matki.

Wir wojny dzien i noc krazy,
pieniac sie i swiszczac, jak flasza pusta
a ja chcialbym przed koncem zdazyc
zobaczyc Twe oczy, zcalowac twe usta.
I mnie nalezy sie od losu laska,
krzyczy to zabijana młodosc,
gdy na krawedzi smierci wyrastam
ja - syn Poezji i ostatni z rodu.

Krag, jak brzytwa z wolna rozcina,
pociskow blysk i zanim dzien minie,
da Bog, przetrwam czas wielkiej wojny
z reka spocona na karabinie.
Zaskoczony przez zdarzen zamet,
blyskiem ostrym rozdarty na pol,
z bagnetem ide pod wiatr, jak w dym,
w piersi rosnie juz elizejski bol,
bo zal życia, bo i jedno i malo,
a odwaga ze strachem - w okopie.
Umrzec gdy przyjdzie, gdy sie kochalo
Ach... i po chlopie...

immortel

Napisano 26 marzec 2011 - 13:26

Krol szczurow

Zimna nienawisc saczyl ksiezyc,
az od ekranu wialo trupem lisci,
gdy szczur herszt ucieczke oglosil
przez puste portale ostatni wyscig.
Drogi krete harmonia do Piekla w dol,
bily serca struchlale Stada wiernych naraz.
I tupot nog, tetent kopytek, szelest nog -
to ulga prawdziwa, ostatni alarm.
Mylne drogi, coraz to inne drog weze.
Konanie tematow straszne, jak smierc dzieci.
Ostatni post zamyka nieludzki krzyk,
ostatniej nocy w otchlani Czarnej Dziury.
Nie jestem aniolem, co bez skrzydel kto wzleci?
Serce me internetowe pozarly szczury.

immortel

Napisano 26 marzec 2011 - 12:34

Moje imie

Poza horyzontem wszystkich dni,
tkwie zamkniety w magicznym kregu.
Badam portale splowiale Narnii
u szyb jazni frune bez leku.
U mnie Wiosny wszystkie naraz,
placzace przez smutek szyb,
widac dukty, drzewa, garaz
w patynowym swietle lip.
Moze wroce, zabrne dalej,
w pokrecony intryg motyw,
szepty slychac ciche, spiewne,
jak Madonny zwiewny motyw.

immortel

Napisano 26 marzec 2011 - 12:15

Przypominanie sensu

To tutaj bilo Hajdu zrodlo,
i znowu tutaj powstanie
slowo, ktore nazwie rzeczy,
i poplynie w dal, do Avalonu.
Popatrz na spelnione obietnice,
ktorych czas sie wypelnil
i na Niebo syte ofiary,
wypelniajacej Pieklo.
A teraz mozesz wypelnic
przestrzen zrodlanym spiewem,
w chmurach tryskajac oczom.
Wszystko, co wypowiesz,
bedzie kropla gryzaca glazy,
nad ktorymi jak nad cialami
zawirujesz duchem.
Bo walczyc znaczy tworzyc,
zakochac sie w barwie burzy
posagi rozane i slowika
piekna zakletego w marmurze.

immortel

Dobrzy i naiwni

Zbankrutowani mezczyzni, bez powodu,
Niczym skazeni i znajomi - nieznajomi,
Pozbawieni sensu, w szalenstwie zawodu,
Oszukani nibyglupcy, pelni agresji, ironii.
Wasze wady maja swoja date urodzenia,
Wasze mozgi: zgloszenie do czelusci niebytu
Tchorzostwo poszlo w las wyrzutow sumienia,
Ach! ze nie skonczyliscie ze soba ze wstydu?
Wiedzac, jak wielu mlodych ucieklo ludzi,
W was samych strach sie jutrem zbudzi ?

Kazdym na swoj sposob pogardzacie,
Czy z zemsty, czy z niecierpliwosci;
Na tym swiecie z psiej jego maci!
Ktory Rubikon przekroczyl w cnotliwosci;
Walka, by rdza nie zaszla nauka,
Kopy od zycia, lupnie i siniaki sluszne,
Ktore Bog rozdzielal, bo szukal,
W waszej mlodosci szalonej i bujnej,
Dzisiaj guignole kretynskiego "bulu"
Zrobily szambo z pieknych dawniej glow.

Umiecie dzis schlebiac zdradziecko,
Mowic klamstwa z cala pewnoscia,
Oszukiwac, pluc trucizna pijarecka
I zyc w grzechu zadufania rownoscia!
Wasza przyszlosc mroczna nam dana
Podsumowuje wasz wielki wysilek.
Komfortowo wierzycie w Boga z rana,
By wieczorem zetrzec Go na pylek;
Nikt z was do strachow i slabosci nie przyzna,
Glupcy! tak upadnie nasza i wasza Ojczyzna!

immortel

Ballada o 10 kwietnia

Ballada o utraconej jednosci
Pieknie, ktore kosztowalo nas tak drogo;
Dzis w obludnych zalach mnogosci,
Milosci juz nie ma, jest za to wrogosc.
Z imion i nazwisk zniszczonych
Zostal dzis tylko popiol i smierci biedne serce,
Strasznej Muzy, ktora zostawia z ludzi wspomnienie,
Potoczy milosiernymi oczy, tam gdzie bylo ich miejsce,
A gdzie dzis tylko naszych nadzieji lsnienie..

Lepsze umarlo, zostalo takie sobie
W tamtych zostal moj, nasz honor;
Nowemu nie udalo sie nic, my trwamy w zalobie:
Tropy lotu przykryla hanba falszywych pior.
Prawdo, prawdo wielkich tresci!
A co to jest? Wojna bez walki?
Szkoda fraz, rymow i liter w bolesci,
Boze Ty wiesz, co kryja woalki ?

Przyjdzie czas, że wyschnie lza
Zzolkna, zwiedna kwiaty wspomnien;
I tylko beda zyli w naszych dobrych snach,
Ja mowie - nie!, bo tego nie mamy zapomniec!
Pamietajmy ich mlodych i starych, barwnych;
Albo pijac tych drugich tekstow cykute,
Piszac o nich, nie dajmy im umrzec do cna,
Rozkruszmy serca lodem skute.

willy wonka

immortel

Ostatnia samotnosc

W tej ogromnej maskaradzie zywych
Nikt nie mowil do woli, ani chodzil na swoj sposob;
Czas mial ujawnic armie slow przebranych
I z twarzy zrzucic maski prawdziwych losow.

I przyszedl wowczas, kiedy cialo Prezydenta
Zaplacilo jednym gestem duszy rzuconej z wysokosci;
Zasnela w odpoczynku, w lamanych lisci skretach
I odplynela na szarych rekach wiecznosci.

Wtedy ruszyl ciemny roj ukrytych motywow,
Ktorych nie mogla juz powstrzymac sila Jego woli;
Zawisl nad, jak czarna chmura zdrady i wstydu
Przed Swiatem, co zamilkl wtedy i do dzisiaj boli.

immortel

Rondeau (Smierc, wzywam cie Ja zywy)

Smierc poloz na wage,
Milo, że pani Smierc szczesliwa,
Nie jest nasycona naprawde
Jak przykro, ze reszta zywa

Zostalo niewazne smierci - zycie
Lecz choc martwa i ona,
Zyje Smierc?

On zyje w obu stanach i Jego serce;
Jesli On jest zywy, to i Ona,
Jesli nie, w nas zywych lub martwych
Pod powieki obrazy, w pamieci,
Smierc!

immortel

Kroniki Szalenstwa

Vincent opuscil Arles w maju,
W poszukiwaniu azylu
W Saint Rémy de Provence,
W kompanii pastora de Salles

Zamieszkali z dwu pokojach,
Mieli tylko jedno atelier,
W dodatku wpadaly tam
Czesto zdzbla z klosow zboza

W polowie maja Vincent napisal
List do Théo de Saint Rémy
" Tak mysle, ze wariuje, tak mysle..."
i przeslal mu kopie "La berceuse"
Paula Gauguin

immortel

Ballada o Fortunie

Fortuna byla kiedys po twej stronie,
Lecz ty panie sam szukales smierci.
A byles Litwinie juz prawie w koronie,
Lecz zbyt na tronie zaczales sie wiercic.
Ubostwem, skromnoscia nigdy w karierze
Nie skalales swych postow co prawda,
Lecz to co zostalo po tobie "na papierze",
To byla szermierka slowna niebanalna.

Lecz dzisiaj schowany za woale liczne
Zostawiles w zalu wszystkie damy sliczne,
Zazdrosnych legion kawalerow jest syty,
Bo ty panie schowany i przed Swiatem skryty.